
21 juli 2023 ∙ David tegen Goliath, de burger tegen een kille overheid. De Zomereik van Riegmeer werd in het voorjaar van 2023 een begrip in Drenthe en in hoogspanningsland. De boom die in de weg staat voor een nieuw trafostation bij Hoogeveen, zijn dagen leken geteld tot er sympathisanten opstonden. Inmiddels is er een volgend hoofdstuk, en het is een plottwist.
In dit voorjaar ontrolde zich in het Drentse Hoogeveen een soort soap rondom een zomereik die in de weg staat op een hoek grond waar Tennet en Rendo een nieuw trafostation willen stichten. De boom, ongeveer honderd jaar oud en ruim twintig meter hoog, is het laatste wat er resteert van een boerderijkavel die ooit op het nu nog lege terrein achter bedrijventerrein Riegmeer stond. Op datzelfde terrein worden plannen ontwikkeld voor enkele grote bedrijven zoals een Griekse yoghurtfabrikant en ook een trafostation om de elektrificatie in de omgeving ruimte te bieden. Maar ja, een eik middenin de schakeltuin is vanuit praktisch oogpunt niet echt aan te bevelen. Er bleven twee oplossingen over: de boom kappen en het trafostation bouwen, of de boom laten staan en het trafostation opschuiven of anders inrichten zodat het alsnog passen zou.
Rationeel ligt kap voor de hand. Een zomereik is niet zeldzaam, ook eentje van honderd jaar niet. Toch ontrolde zich een strijd tussen een groeiende groep liefhebbers van de boom en het gemeentelijk ambtsapparaat. Waar principekwesties ontstaan en kampen zich ingraven stijgt de temperatuur en het fanatisme. Daar kwam bij dat de discussie oplaaide in het voorjaar van 2023, een tijd die in de toekomst zal worden herinnerd door het thema van overheid tegen burger, stad tegen platteland, bureaucratie tegen invoeling. De boom, hoewel een fors exemplaar, kwam gaandeweg symbool te staan voor iets nog groters. Terwijl gemeente Hoogeveen voet bij stuk hield met kap werd een petitie gestart, lokaal en regionaal nieuws werd bereikt en ook wij bij HoogspanningsNet hebben er al eerder aandacht aan besteed (zie het artikel van 07 april). Er kwam zelfs een protestlied, de Zomereik van Riegmeer door Bertus ten Caat. Alles om te voorkomen dat de boom zou worden gekapt, verwoord als het wederom negeren van de wil van gewone mensen.
Uiteindelijk suste de (wellicht geschrokken) gemeente Hoogeveen de gemoederen een poosje door aan te zeggen dat kap zou worden heroverwogen en dat er pas in juli 2023 een beslissing zou vallen. Wat er inmiddels is besproken in het gemeentehuis zal alleen aan het licht komen als iemand een WOB-verzoek indient, maar dat er naast kap of het aanpassen van de inrichting van het bedrijventerrein nog een derde oplossing denkbaar was komt eigenlijk als een verrassing. De boom verplaatsen.
Toch is dat wat er nu gaat gebeuren in het najaar van 2024. De volwassen eik, samen met ruim honderd ton grond, wordt uitgegraven en verplaatst naar een plek 250 meter verderop, waar hij niet langer in de weg staat voor de ontwikkeling van het terrein. Het zal niet goedkoop zijn en ook daarover zullen zeker vragen worden gesteld. Feit is wel dat de gemeente de kapvergunning niet meer wil verlenen en dat daarmee lijkt er te zijn geluisterd naar de tegengeluiden vanaf de andere zijde van de kloof die het voorjaar van 2023 kenmerkt. Hoe het ook zij, wie ook een overwinning claimt, feit is dat men nu van voornemen is de boom te verplaatsen zodat uiteindelijk de best denkbare oplossing er komt. De afstand tussen overheid en burger wordt niet verder vergroot: de gemeente toont dat ze nog kan en wil luisteren. Het trafostation kan zijn ideale vorm krijgen. De boom overleeft. De enigen voor wie het nog net wat beter had gekund, tja.. dat zijn wij hier, de pylon geeks. Want een grote eik middenin een schakeltuin – dát zou pas echt uniek zijn.
Afbeeldingen: De eik waar het allemaal om te doen is, samen met het omliggende terrein (beeld: still uit de clip van het lied Zomereik van Riegmeer door Bertus ten Caat). Het lied is op youtube te beluisteren.
07 April 2023 ∙ De Slag om de Ruimte is een begrip geworden nu Nederland dichtgroeit met woonwijken, distridozen, zonneparken en ook nieuwe trafostations. In Hoogeveen staat op zo'n toekomstig trafostationterrein een grote eik in de weg. De keuze is aan het netbeheer: kappen, of een fraaie kans pakken op verbinding?
In het hele land zien we nieuwe trafostations gebouwd worden vanwege de energietransitie en de vraag naar capaciteit. Pylon geeks zoals wij die bij de aanblik van een trafostation vanaf de weg poah mompelen zijn in de minderheid, maar soms zijn er zelfs bij liefhebbers opgetrokken wenkbrauwen over details van een bepaalde locatiekeuze. Een voorbeeld speelt op dit moment in de buurt van Hoogeveen, waar de komst van een nieuw 110/20 kV trafostation net buiten industrieterrein Riegmeer voor een groeiend opstootje zorgt. Steen des aanstoots: een honderd jaar oude zomereik die in de weg staat op het toekomstig trafostationterrein Riegmeer-110.
In de meeste gevallen maakt zo'n boom, beschermde status of niet, geen schijn van kans. Het algemeen nut maakt meestal gehakt van bezwaren op de kapvergunning. Deze keer lijkt het niet zo vlot te gaan. De boom heeft sympathisanten. De zomereik hoorde ooit bij een lang verdwenen boerderijtje en een van de nazaten van de voormalige boer vond het erg jammer om de grote boom te zien verdwijnen. Ze is in de pen geklommen en zo kwam het balletje aan het rollen. Inmiddels heeft het Dagblad van het Noorden er al meerdere artiekel aan gewijd en naast de procedure voor een kapvergunning is er ook een petitie gestart voor behoud van de solitaire eik. Er zijn inmiddels krap duizend ondertekenaars, zodat duidelijk is dat het verlenen van de kapvergunning niet geruisloos zal verlopen.
Als we naar de feiten gaan kijken zijn de argumenten van zogezegd Team Latenstaan niet onrealistisch. We gaan uit van een aannemelijk 110/20 kV trafostation met twee rails, twee kabelvelden, twee reservevelden, een koppelveld en drie trafovelden. Als we zo'n station op op de luchtfoto leggen in het lege voormalig agrarische terrein tussen twee wegen en een sloot, dan zien we dat het technisch gewoon past om het station enige tientallen meters op te schuiven. Ruimte, in Drenthe bestaat het nog echt.
Pakken we nu de kadastrale kaart, dan wordt het rommeliger omdat niet duidelijk is waar precies het station is geprojecteerd en welke grond precies is bestemd voor het station, zodat we ook niet kunnen zien of het geplande station binnen hetzelfde kadastrale kavel kan worden opgeschoven en of dat niet botst met eventuele andere partijen die een optie kunnen hebben op een deel van het terrein. Wel is hier een te onderzoeken mogelijkheid. Het gaat immers om een tekentafelsituatie, het terrein in kwestie is vandaag nog volledig woeste grond.
Maar eigenlijk is er iets nog groters aan de hand. We zien dat die eik symbool is komen te staan voor iets dat op dit moment een thema is op allerlei gebieden in het land. Het gevoel heerst dat de overheid en/of landelijke instanties over individuen heen walsen zonder menselijke maat en zonder te kijken naar lokale belangen. Of dat waar is of niet, juist daardoor kan deze kwestie met een ogenschijnlijk 'onbetekenende' boom in een unieke kans veranderen voor de lokale overheid en de twee netbeheerders Rendo en Tennet.
Er is een grote slag te slaan op gebied van sympathie door te kijken of het station inderdaad enige tientallen meters kan worden opgeschoven. Door te tonen dat er oog is voor de situatie van een gewone Nederlander, al is dat deze keer een eik, kan het trafostation een ambassadeur worden van een nieuwe verstandhouding tussen plaatselijke bewoners en grote landelijke spelers. Het biedt een kans op een toekomst waarin wederzijds overleg werkelijk het verschil kan maken. Dat is van onschatbare waarde in een toekomst waarin nog heel wat meer trafostations moeten worden ingepland en soortgelijke vraagstukken op zullen spelen. Zelfs vanuit een neutraal standpunt zoals we dat bij HoogspanningsNet bewaken kunnen we tegen de netbeheerders en vooral tegen gemeente Hoogeveen zeggen, pak die kans op overleg, hij is het waard.
Afbeeldingen: De eik waar het allemaal om te doen is, samen met het omliggende terrein op een oude foto van Google Streetview. Vandaag zijn de andere bomen al weg en staat alleen de grote eik zelf nog. Onder: Ruimtelijkeplannen.nl toont dat bedrijventerrein Riegmeer in het blok met het pinpoint noord van de boom ruimte heeft om een realistisch openluchtstation kwijt te kunnen. De discussie kan dus zinvol worden gevoerd vanaf beide kanten.
12 oktober 2016 ∙ Vandaag wordt de eerste hydraulische schaar gezet in een van de 92 masten van 110 kV Hoogeveen-Veenoord. Sloop van oude verbindingen ten gunste van rationalisering of netverzwaring is van alle tijden, maar met die gedachte in het achterhoofd is met de afbraak van Hoogeveen-Veenoord iets bijzonders aan de hand: voor deze verbinding komt niets terug.
Op dit moment is men alleen al in Nederland bezig met het verbouwen of laten verdwijnen van vier bovengrondse verbindingen. Maar waar tussen Beverwijk en Vijfhuizen een netverzwaring plaatsheeft (150 kV wordt versterkt met 380 kV) en in Doetinchem (Doetinchem-Langerak) een vervangende grondkabel voor hetzelfde tracé terugkomt, verdwijnt Hoogeveen-Veenoord zonder een opvolger of verzwaring. Hoogeveen en Veenoord zijn niet langer meer verbonden.
Het volledig schrappen van een link uit het net zien we maar zelden. Wat is er de reden van dat het hier toch gebeurt? Wat het ook is, het zal niet uit de koker van de netstrategen zijn gekomen. De laatste jaren zijn er grote aanpassingen in het zuidelijk Drentse 110 kV-net gedaan. Netverzwaringen, veranderingen en nieuwe verbindingen zijn aangelegd. Zo zijn Coevorden, Veenoord, Emmen en Hardenberg erop vooruitg gegaan qua capaciteit en betrouwbaarheid.
Maar kind van de rekening is Hoogeveen. De derde stad van Drenthe hangt na afbraak nog slechts in het net door middel van een betrekkelijk lichte 110 kV-verbinding vanaf Hardenberg (capaciteit 91 MVA redundant) en een grondkabel vanaf Beilen. Deze kabel is voor 110 kV een zware jongen (300 MVA), maar hij is niet redundant: een circuitfout of onderhoud op de aansluitvelden betekent onherroepelijk verlies van de verbinding. Als dit het verbindingsdeel Wijster-Hoogeveen betreft, kan de vuilverbrander ook niet leveren richting Hoogeveen. Andere productie is er niet, zodat de volledige belasting van Hoogeveen en omstreken dan over de kleine bovengrondse verbinding vanaf Hardenberg moet lopen. Op koude winterdagen trekt dat een zware wissel op het kleine oude lijntje.
We zien dat Hoogeveen-Veenoord onder normale omstandigheden probleemloos gemist kan worden, maar bij uitval of niet-beschikbaarheid van de zware grondkabel wordt de situatie interessant wanneer het koud weer is. Bij HoogspanningsNet doet dit ons dan ook vermoeden dat de sloop is ingegeven door heel andere dingen dan netstrategie. Denk aan het naleven van (misschien te haastig gedane) toezeggingen rond 2010, of aan een noodzaak tot het creëren van beschikbare kilometers voor het uitruilbeginsel. In elk geval lijkt het ons waarschijnlijk dat de netstrategen op de berg in Arnhem hier geen stukje taart op eten.
Meer foto's en discussie? Neem een kijkje op ons forum.
Afbeeldingen: een week geleden zijn de eerste draden verwijderd. Bij een oude 110 kV-verbinding is dat nog met de hand of met licht materieel te doen. (De 110 kV-circuits onder de zware combinatieverbinding op de achtergrond volgen niet hetzelfde tracé als de te slopen verbinding en doen Hoogeveen niet rechtstreeks aan.) Onder: kaartje van Tennet toont de te slopen verbinding.
21 november 2013 ∙ Slecht nieuws voor de liefhebbers van oude bovengrondse 110 kV-verbindingen. De kans is aanzienlijk dat de oude hoogspanningslijn Hoogeveen-Veenoord tussen 2016 en 2018 gesloopt zal worden. Een uniek mastmodel zal daarmee verdwijnen uit het landschap.
De kreet Zwolle-Meeden maakt meer kapot dan je lief is kwam al eerder voorbij op het forum. Eerst als grap, maar uiteraard met een serieuze aanleiding. ZL-MEE een prachtige combinatielijn – maar deze hoogspanningslijn is er sinds 1995 wel verantwoordelijk voor dat er niet minder dan zes andere hoogspanningslijnen sneuvelden. En daar lijkt nu een zevende bij te gaan komen.
De laatste vier jaar is er het nodige gereconstrueerd in het net van zuidoost-Drenthe. Van serieuze ondercapaciteit is het gebied veranderd in hoogspanningskundige overkill. Vanaf Beilen is er een grondkabel naar Hoogeveen gelegd en de zware 110 kV-meelifters onder de combinatielijn Zwolle-Meeden hebben de taak overgenomen van diverse oudere 110 kV-verbindingen in het gebied rondom Emmen. In 2010 werden tussen Ommen en Weerdinge de laatste ontbrekende 110 kV-circuits ingehangen, met als gevolg het sneuvelen van de laatste negen overgebleven Veenoordse katmastjes. Trafostation Veenoord kreeg een aansluiting op 270 MVA vermogen. De oude verbinding van Hoogeveen naar Veenoord, met slechts 65 MVA capaciteit, was the last man standing. Aangetast in zijn transportfunctie, maar als distributielijn nog steeds onmisbaar vanwege de aansluiting van Coevorden via een inlussing ter hoogte van Zwinderen.
Toen echter in het begin van 2013 ook deze aftak werd gereconstrueerd en aangesloten werd op Zwolle-Meeden 110 kV, verviel ook deze functie. Sindsdien vervult de lijn (ooit nog de meest overbelaste lijn van Nederland geweest!) nog slechts een koppelfunctie tussen Veenoord en Hoogeveen. En blijkbaar kan deze koppelfunctie gemist worden, zo blijkt nu opeens. Na de aanleg van een nieuwe grondkabel tussen Hardenberg en Coevorden (beraamd zo rond 2015) wil men de verbinding in het geheel opheffen.
Toch is het laatste woord mogelijk nog niet gesproken over de sloop van deze verbinding. Want voordat de nieuwe grondkabel naar Coevorden gereed is zal het niet veel eerder zijn dan 2016. Tegen dezelfde tijd zouden de windturbines van de grote windparken Oostermoer en De Monden in de Drentse en Groningse veenkoloniën zo langzaamaan moeten verrijzen. Honderden megawatts windvermogen – dat moet ergens heen. Samen met de decentrale opwek van de NAM in Schoonebeek en de WKK-productie in Klazienaveen en Erica zal dat (opnieuw) voor een mogelijk capaciteitstekort op het 110 kV-net kunnen zorgen. Je zou daarom zeggen dat elke MVA aan transportcapaciteit richting de 380 kV-ring hard nodig is, zodat de sloop van een verbinding die er nog gewoon staat tegen die tijd mogelijk in een ander licht komt te staan. De tijd zal het leren.
Op 28 november is er in Holtone een informatieavond voor omwonenden van het gebied waar de grondkabel doorheen gelegd gaat worden. Tot die tijd moeten we het nog even doen met dit bericht van Tennet.
Foto's: de verbinding Hoogeveen-Veenoord (opgeleverd in 1950) kan slechts 65 MVA vermogen transporteren. Peanuts in verhouding tot de 110 kV-meelifers onder Zwolle-Meeden, die in staat zijn tot 270 MVA per circuit. Met het mogelijk verdwijnen van Hoogeveen-Veenoord zou ook een uniek mastontwerp verloren gaan.