HoogspanningsNet - alles over hoogspanning op het het

Techniek

Mast van de Maand



Mast 32, 110kV Heerenveen - Rauwerd
----------------------------------------------
Vlak voor de Tweede Wereldoorlog bouwde PEB aan een 110 kV verbinding van Lemmer naar Rauwerd om Noordwest Friesland van genoeg capaciteit te voorzien. In die tijd was er nog geen landelijk koppelnet. Tot 1952 was dit aan de zijde van Lemmer een steeklijk tot men dacht van we trekken de 110 kV met donaumasten door naar Vollenhove. Anderzijds was de zijde van Rauwerd tot 1970 een steeklijn waarna Friesland in dat jaar van een 110 kV ring voorzien werd omdat Lemmer - Rauwerd lang niet genoeg was voor een hele regio. Ook werd in 1970 halverwege de verbinding aftak Heerenveen-Omweg en verdeelstation Oudehaske gebouwd om de 110 kV aan te sluiten aan in bouw zijnde 220 kV ring van Vierverlaten naar Ens en Zwolle. En tevens voor aansluitingen met de 110 kV verbindingen naar Donkerbroek, Wolvega en Heerenveen. Wat voor sommige pyloon geeks verrassend interessant is aan dit type zijn de kleine verschillen tussen dit type en de hamerkoppen die we in Groningen en Drenthe tegenkomen. Deze maand door Bram Gaastra

Hoogspanning en gezondheid?

Antwoord op alle vragen vind je bij het RIVM (NL) of het Departement Leefomgeving (B).

HoogspanningsNet behandelt dit thema met opzet niet zelf. (Waarom niet?)

Geknetter en gebrom?

Geen zorgen, dat is normaal.

Mastverrommeling


Doet dit ook jouw tenen kromtrekken?


Zoek je de netbeheerder?

Dat zijn wij niet. Ga naar de website van TenneT TSO (NL) of Elia (B).




Of ga naar ENTSO-E voor het Europese samenwerkingsverband tussen netbeheerders.

Berichtenarchief

Mededeling: vanwege grote drukte op deze site kan HoogspanningsNet traag reageren of soms uitvallen. Ook onze netkaart is niet zo snel als op andere dagen. We doen ons best om de site in de lucht te houden, maar we kunnen het niet garanderen.

27 maart 2015 ∙ Op hoogspanningsstation Diemen heeft zich een technische storing voorgedaan in het 380 kV-koppelnet. Een aanzienlijk deel van Noord Holland raakte om ongeveer 09.37 uur spanningsloos. Uiteindelijk zaten ongeveer een miljoen huishoudens gedurende één tot drie uur zonder stroom. Om circa 11.00 uur was de stroomvoorziening op hoogspanningsniveau hersteld en inmiddels zijn alle getroffen regio's weer onder spanning gebracht. Inmiddels is netbeheerder Tennet met een verklaring gekomen waarom de redundantie deze keer blijkbaar niet voldoende soelaas bood. Zodra er nog meer details bekend worden melden we het.
Lees de verklaring van Tennet hier (kan traag openen vanwege overbelasting of volledige uitval site Tennet).

15:57 uur: Update 6, tot zover nu bekend is hebben alle getroffenen weer stroom.

Zelf op de netkaart bekijken hoe het net in elkaar zit en waar de trafostations zijn? Bekijk hier de kaart van Tennet of download de gratis Google Earth netkaart voor thuis op de computer, telefoon of tablet.

21 maart 2015 ∙ De gedeeltelijke zonsverduistering van 20 maart (zie het oudere nieuwsbericht van 25 februari) heeft niet geleid tot storingen in het Europese elektriciteitsnet. Dankzij tijdig gemaakte afspraken binnen het ENTSO-E verband en een strakke regie is het gelukt om binnen overal het licht aan te houden terwijl in de buitenlucht het licht juist uit ging. Kortom, we zijn ermee weggekomen – deze keer.

Grote schaduwvlek van de maan midden boven EuropaDat vereiste wel de nodige moeite en voorbereiding, zie ook het bericht hierbeneden van 25 februari. Volgens Tennet waren de genomen maatregelen er niet voor niets. In Duitsland, juist het enige land waar bewolking gunstig zou zijn geweest, was het helder terwijl in de rest van Europa bewolking de boventoon voerde. Jammer voor wie graag omhoog keek, maar ook relatief ongunstig voor de netstabiliteit. Het snelle verlies van zonvermogen zorgde in Duitsland voor 15 GW verlies aan productie. Dat is vergelijkbaar met het totale verbruik van heel Nederland. 

Op de schaal van heel Europa is op twee manieren te zien wat de effecten waren. Zie de satellietfoto hiernaast. Op het moment van de foto hangt de grote, diffuse schaduwvlek van de maan boven het Noordzeebekken. De vlek verplaatst zich met meer dan duizend kilometer per uur noordwestwaarts. Duitsland, de Benelux, Denemarken, de Britse eilanden en de Færøer zitten enige tijd in een half donkere situatie, terwijl in zuid Europa en in het oosten de zon juist wel schijnt. Er ontstaat dan een tekort aan lokaal opgewekt vermogen in de schaduwvlek, zodat men zo snel mogelijk andere vormen van opwek moet inschakelen om het tekort bij te benen. Gaat dat niet snel genoeg, dan is import nodig uit andere gebieden, ver weg en meestal onder de schaduwvlek vandaan. Dat heeft zijn weerslag op de loadflow door het Europese gekoppelde grid. Het net stabiel houden is dan ook een uitdaging van formaat.

Deze keer lukte het. Maar hoe zal het gaan bij de volgende serieuze zonsverduistering in Europa, over elf jaar? Hoe meer zonvermogen er op het net bij komt, hoe moeilijker het zal worden om dit zo nu en dan terugkerend, astronomisch eigenaardigheidje het hoofd te bieden. Gelukkig hebben we eerst nog elf jaar de tijd om daarop in te spelen. 

Afbeelding: de satellietfoto van Meteosat 8 (een geostationaire weersatelliet) laat keurig zien waar de maanschaduw gisteren rond half elf uithing. Wat we niet zien is dat deze schaduwvlek zich met meer dan 1000 kilometer per uur verplaatst. De letterlijk astronomische omvang van dit verschijnsel (snelle opkomst, grote afmeting, enorme snelheid en intensiteit) maakt het niet makkelijk daarop in te spelen met onze aardse schaal van bedrijfsvoering.

25 februari 2015 ∙ Al een week gaan er zo hier en daar berichten rond over de op handen zijnde zonsverduistering van 20 maart. Een lollig astronomisch geintje op de planeet, maar ondertussen lacht men niet meer bij ENTSO-E. Men verwacht aanzienlijke gevolgen voor het Europese elektriciteitsnet. Wat is er precies aan de hand?

Zone met de zonsverduistering van 20 maart 2015Bij problemen met de zon denken we al snel aan een zonnevlam: een magnetische storm die inductie in transportlijnen veroorzaakt en gevaarlijk kan zijn voor de trafo's van transportnetten. Herhaling van het carrington-event zou rampzalig zijn. Maar er ligt sinds deze eeuw een nieuw probleem op de loer: nu met de maan

Sinds het begin van deze eeuw heeft fotovoltaïsche elektriciteitsopwekking met zonnepanelen (kortweg zonvermogen) een grote vlucht genomen. Met name in gebieden waar de energiewende hard gaat, zoals Duitsland en Denemarken. In tegenstelling tot grote centrales is zonvermogen is tot in het extreme decentraal: schijnt de zon, dan produceren ze onmiddellijk energie. Schijnt de zon niet, dan houden ze er zonder voorwaarschuwing direct mee op. Er is geen overzicht, geen plan, geen aansturing – niets. In de normale energiemarkt van vandaag is dat eigen willetje van de miljoenen losse zonnepanelen een groeiend probleem. Maar omdat het hele Europese energienet is gekoppeld, worden de effecten van bewolking, schemering en opklaringen over heel Europa verdeeld. Door handel, buffering en backup met andere manieren van opwekking is het gevolg van de onvoorspelbaarheid van de toenemende hoeveelheid zonvermogen op het net momenteel nog beheersbaar zonder extra maatregelen.

Maar dat is anders bij een zonsverduistering: in een krap uur tijd gaat op het gehele Europese continent de hoeveelheid inkomend zonlicht aanzienlijk omlaag, om daarna net zo vlot weer naar normaal terug te keren. De plotselinge schommeling is daardoor veel grootschaliger en sneller. Netbeheerder Tennet heeft enkele schattingen vrijgegeven: men verwacht in heel Europa een tijdelijk verlies van 34 gigawatt (circa drie keer het hele Nederlandse verbruik) met een tempo van 500 tot 700 MW af- en toename per minuut. Dat is zo snel en groot dat men op de schaal van heel Europa problemen verwacht om deze grote schommeling bij te benen door op tijd andere vormen van opwek op tijd te starten of weer af te schakelen. Centrales hebben meestal een opregeltijd die vaak langer is dan een half uur.

Voor de samenwerkende Europese netbeheerders (ENTSO-E) wordt het een uitdaging om deze situatie het hoofd te bieden. Er zullen noodmaatregelen worden genomen (verzoek tot leveren van noodvermogen, N-1 maatregelen misschien), de interconnecties over de grenzen zullen ten volle nodig zijn en alle producenten met snel op- en af te regelen capaciteit (gasturbines, stuw- en pompmeren) zullen waarschijnlijk verplicht worden om tot het uiterste te gaan.  HoogspanningsNet houdt het in de gaten. De veranderende energiewereld van de 21e eeuw, met nieuwe uitdagingen, was niet eerder zo spannend in het donker.

Afbeelding: op de site van Tennet is te zien dat heel Europa in het gedeeltelijk verduisterde gebied zal vallen. De totaliteitszone valt op zee, maar tot in het Midden Oosten zijn de gevolgen merkbaar.

02 februari 2015 ∙ We kijken hier niet vaak buiten west-Europa, maar soms moeten we even een uitzondering maken. Voor de zwaarste verbindingen op de planeet kan men bij nieuwbouw tegenwoordig kiezen voor HVDC of voor de bestaande wisselstroomtechniek met een heel hoge werkspanning. India ziet dat laatste wel zitten en gaat hoogspanningslijnen bouwen voor (hou je vast) 1200 kV AC. 

Wisselstroom? HVDC is tegenwoordig toch de norm als je een nieuwe, lange en zware verbinding bouwen wil? Ja en nee. Voordeel van HVDC is dat je maar twee draden nodig hebt, geen skineffect hebt, vermogen nauwkeurig kan sturen en ermee onder water door kan. Maar een nadeel is de betrouwbaarheid, de (enorme) prijs van converterstations op de uiteinden en de gecompliceerdheid van de nog niet uitontwikkelde techniek. Wanneer er geen zee tussen ligt, de kosten niet te hoog mogen oplopen, de verbinding relatief kort is en zich binnen een gesynchroniseerd net bevindt, is een technisch 'simpele' doch brute wisselstroomverbinding nog steeds in het voordeel. Het scheelt de prijs van twee peperdure converterstations. Ook andere landen zoals Japan, China, Brazilië en Zuid Afrika zetten bewust in op een mix van zware HVDC samen met zware wisselstroom voor het transportnet, om zo de sterke punten van beiden te kunnen combineren. 

India… We kennen ze nog van de Indian power crash in 2012. Met een hard groeiend stroomverbruik en zulke problemen moet er snel iets gebeuren aan de situatie. India heeft veel waterkracht in de Himalaya en veel centrales aan de kust staan terwijl de afstanden groot zijn. Momenteel is er een 500- en 800 kV-net, maar met een beraamde verbruikstoename van 200 GW in de komende vijftien jaar zijn zelfs verbindingen van 3000 MVA niet afdoende. Oftewel, India heeft een urgent probleem en is bereid om heel ver te gaan in de strijd daartegen. Met megaverbindingen van 1200 kV kan wel tot 8000 MVA vermogen worden verplaatst, en daarmee begeeft India zich op nieuw terrein. Elders op de wereld is al ervaring met 1000 kV, maar de enige verbinding op de wereld die momenteel in de buurt komt van wat India van plan is, is de 1150 kV-verbinding Ekibastuz-Kokchetav. Die kan echter 'maar' 5000 MVA aan. En de zwaarste AC-verbinding op de planeet die momenteel daadwerkelijk functioneert is de Kita-Iwakilijn in Japan: 6000 MVA.

Er gaan al jaren wat praatjes en plaatjes rond voor 1200 kV AC. Maar inmiddels zijn de eerste succesvolle testopstellingen beproefd en goed bevonden. Afgelopen najaar is de eerste trafo voor operationeel gebruik door Siemens geleverd en er is begonnen aan de daadwerkelijke bouw van de eerste verbinding.
Voor een blik op de indrukwekkende hoogspanningsapparatuur op de testsite, kijk hier. Voor achtergrondinformatie is het artikel van Electrical Monitor april 2014 een aanrader.

Afbeelding: 1200 kV vereist gigantische hoogspanningsmasten, zoals op de foto hiernaast. Deze draagmasten, onderdeel van een testhoogspanningslijn bij de proeflocatie Bina en op het moment van de foto nog in aanbouw, zijn 130 meter hoog en wegen 400 ton per stuk. Copyright van deze afbeeldingen ligt bij Electrical Monitor.

30 januari 2015 ∙ Een paar dagen terug is versie 4.4 van de GE-netkaart automatisch doorgevoerd. Die had enkele dagen wat last van kinderziektes. Inmiddels is dit opgelost door een via hot-line work een patch door te voeren. De rode kruisen zijn daarin verdwenen.

Na het live zetten van versie 4.4 Hydropower bleek dat sommige icoontjes weigeren te laden of een rood kruisje gaven. Dit is geen uniform beeld: bij de ene gebruiker weigeren de 150 kV-icoontjes terwijl bij een ander rode kruisjes in Brussel verschijnen op het 36 kV-niveau. En bij weer een andere gebruiker bleek alles juist probleemloos te functioneren. Het is nooit fraai om een probleem 'over de schutting' te gooien, maar het probleem zat in een onzorgvuldig script van het programma Google Earth: icoontjes uit een oudere versie werden niet gewist nadat ze door een nieuw exemplaar vervangen werden, zodat ze zich bij webbestanden ophopen: kopieën van kopiën zoals 150_solo_1_1_2_1 waren het gevolg. 

Inmiddels zijn de probleemgevende icoontjes vervangen door exemplaren met een nieuwe naam en werkt de netkaart naar behoren. In de toekomst wordt overigens gedacht aan een netkaart die web-based wordt en mogelijk los komt te staan van GE Desktop, zodat dit soort problemen dan niet meer opnieuw kunnen optreden.

De HoogspanningsNet Netkaart voor je PC, browser, tablet en telefoon.

– Altijd het net op zak.

Meer info Handleiding FAQ GIS/KML

Actuele load

Waar zijn de netprojecten?

Kijk waar de netuitbreidingen zijn!
Netuitbreidingskaart TenneT
Netprojecten Elia
TYNDP Europa door ENTSO-E

Credits en copyright

Creative Commons Licentie

Tenzij anders vermeld, bevindt de content op deze website zich onder een CC BY-NC-ND-licentie.

Lees de volledige disclaimer hier.