HoogspanningsNet - alles over hoogspanning op het het

Techniek

Mast van de Maand



Mast 32, 110kV Heerenveen - Rauwerd
----------------------------------------------
Vlak voor de Tweede Wereldoorlog bouwde PEB aan een 110 kV verbinding van Lemmer naar Rauwerd om Noordwest Friesland van genoeg capaciteit te voorzien. In die tijd was er nog geen landelijk koppelnet. Tot 1952 was dit aan de zijde van Lemmer een steeklijk tot men dacht van we trekken de 110 kV met donaumasten door naar Vollenhove. Anderzijds was de zijde van Rauwerd tot 1970 een steeklijn waarna Friesland in dat jaar van een 110 kV ring voorzien werd omdat Lemmer - Rauwerd lang niet genoeg was voor een hele regio. Ook werd in 1970 halverwege de verbinding aftak Heerenveen-Omweg en verdeelstation Oudehaske gebouwd om de 110 kV aan te sluiten aan in bouw zijnde 220 kV ring van Vierverlaten naar Ens en Zwolle. En tevens voor aansluitingen met de 110 kV verbindingen naar Donkerbroek, Wolvega en Heerenveen. Wat voor sommige pyloon geeks verrassend interessant is aan dit type zijn de kleine verschillen tussen dit type en de hamerkoppen die we in Groningen en Drenthe tegenkomen. Deze maand door Bram Gaastra

Hoogspanning en gezondheid?

Antwoord op alle vragen vind je bij het RIVM (NL) of het Departement Leefomgeving (B).

HoogspanningsNet behandelt dit thema met opzet niet zelf. (Waarom niet?)

Geknetter en gebrom?

Geen zorgen, dat is normaal.

Mastverrommeling


Doet dit ook jouw tenen kromtrekken?


Zoek je de netbeheerder?

Dat zijn wij niet. Ga naar de website van TenneT TSO (NL) of Elia (B).




Of ga naar ENTSO-E voor het Europese samenwerkingsverband tussen netbeheerders.

Berichtenarchief

29 april 2018 Het begint inmiddels jammerlijk vertrouwd aan te doen: Amsterdam en stroomstoringen. Het imago van de stad knapt er dan ook niet van op dat vannacht opnieuw een storing te betreuren viel. Deze keer waren 38.000 aansluitingen in Amsterdam Zuidoost aan de beurt, maar ook de systemen op een deel van Schiphol gingen op zwart na een korte spanningsdip.

Volgens Tennet ging er vannacht om 00:42 (het antwoord op alles) iets mis in een van de twee 150 kV circuits die Bijlmer Zuid met Venserweg en met Amstelveen verbinden. De circuits in kwestie zijn volledig als grondkabel uitgevoerd en gezien de tijd van de dag waarop de storing ontstond lijkt het onwaarschijnlijk dat graafschade in een van de circuits de oorzaak is. In ieder geval niet in de directe zin, hoewel er langer geleden natuurlijk wel iets kan zijn beschadigd.

Het kan ook zijn dat er op trafostation Bijlmer Zuid zelf iets mis is gegaan. Informatie daarover ontbreekt ons bij HoogspanningsNet. Wel ontstond er door de verstoring op Bijlmer Noord of Amstelveen in het onderliggende 50 kV-net van Liander een dusdanige slinger door het net dat ook station Schiphol Oost van het net viel of dat er in ieder geval een dusdanige spanningsdip optrad dat de systemen kortdurend uitvielen. Met name op Schiphol was daardoor enige chaos gedurende de rest van de dag. De NOS (gestop liveblog hier) bracht zelfs een extra journaal. Maar het zal ook eens niet, juist het stukje van het interview met iemand van Tennet in dat journaal viel weg door (jawel) een storing in de verbinding met Arnhem…

Volgens Liander gaat het om slechts 18.000 aansluitingen die geen stroom meer hadden. Maar Liander meldt op de website dat alle problemen pas na 10.30 uur voorbij waren. De oorzaak bevond zich in elk geval niet bij Liander. Hoe de verstoring in het transportnet van Tennet ervoor heeft kunnen zorgen dat het 50 kV-deelnet op Amstelveen zo'n dip te verwerken kreeg dat er stations uitvielen is momenteel nog in onderzoek. Als we iets vernemen melden we het.

Afbeelding: deel van Amsterdam op onze netkaart. Klik hier voor de interactieve versie.

23 april 2018 Over het algemeen is Tennet behoorlijk vooruitstrevend in het adopteren van nieuwe ontwikkelingen. Maar in één ding is Nederland rijkelijk laat: hot-line work, het werken aan hoogspanningsverbindingen die op dat moment in volledig bedrijf zijn. Inmiddels ontkomt ook Nederland er niet meer aan: vandaag is Tennet in Dedemsvaart gestart met de eerste keer hot-line work in eigen land.

Hot-line work in actie, foto door Johan SwankHot-line work, ook wel bekend als energized working, is het verrichten van werkzaamheden aan een hoogspanningscircuit die op dat moment vol in bedrijf is. Dat klinkt als een recept voor monteurs om in recordtijd in barbecue te veranderen, maar met de juiste maatregelen is het verbazend goed te doen. In het buitenland is hot-line work vrij gangbaar en het levert af en toe spectaculaire filmpjes op (met name als men het bij hele zware lijnen doet vanuit helikopters), maar in Nederland gebeurde dit soort werk eigenlijk alleen bij losse gevallen zoals reconstructies en niet in het kader van regulier onderhoud. Het was zelfs wettelijk verboden.

Hard nodig was het ook niet, en eigenlijk was dat een triomf voor het Nederlandse bovengrondse hoogspanningsnet. Omdat bijna alle stations redundant in het net hangen en bijna alle verbindingen zelf ook redundant zijn, kan de stroom altijd via meerdere wegen alle plekken bereiken. Het is dan betrekkelijk eenvoudig om gewoon een circuit af te schakelen bij onderhoud. Het scheelt een boel veiligheidsmaatregelen en het net zelf is ook nog eens storingsbestendiger. Maar niet altijd is er het comfort van redundantie. Er kunnen ook andere problemen zijn. Ranke buismasten laten zich bijvoorbeeld erg moeilijk beklimmen en de draden hangen bij smalle modellen zo dicht bij de toren dat het onveilig is om een circuit aan één zijde van de mast in dienst te houden terwijl men aan de andere zijde schildert. En als de hoogspanningslijn ook nog eens een steeklijn is, dan zitten we met een probleem.

Precies dat is het geval bij de verbinding naar Dedemsvaart. Het station zit op een steeklijn en de ranke buismasten voor 110 kV moeten nodig weer geschilderd worden. Maar ze ddragen de draden zo dichtbij de toren dat afschakeling van één circuit niet voldoende veiligheid oplevert. Een tijdelijke noodlijn met omleiding neerzetten is een paardenmiddel. Vandaar dat Tennet in samenwerking met Joulz een ontheffing bij de overheid heeft aangevraagd om voor het eerst in Nederland hot-line work te mogen toepassen voor regulier onderhoud. Deze toestemming werd (in eerste instantie eenmalig) verleend en er werd expertise opgedaan bij de collega's van het Franse RTE, die al langer hot-line work doet. Vandaag, op 23 april, werd met een bescheiden persmoment (beelden RTV Oost) de eerste mast onder handen genomen.

Hoe dat precies in zijn werk gaat? Niet met Niet met helikopters helaas, maar met twee hijskranen en een geïsoleerde hoogwerker heb je ook een leuke operatie. Op de website energizedworking.nl (eigenlijk vooral bedoeld voor de pers) kan je een bescheiden demonstratiefilmpje vinden. Beeld van de echte klus ontbreekt (nu) nog, want vandaag was de eerste dag van de hele operatie. De komende weken zullen er meer masten onder handen worden genomen en vanaf openbaar terrein moet de operatie goed te volgen zijn met een verrekijker.

Afbeeldingen: Foto door Johan Swank van het werk in actie. Bewegend materiaal is hier op youtube te bekijken, waarin de operatie wordt uitgelegd door Tennet en Joulz, samen met beelden van de Franse ploeg en de verrichtingen van de werkzaamheden. Men moet nog meer masten doen, dus de komende maand blijft er wat te zien.

03 april 2018 Er zat ruim een maand tussen de ontdekking bij het grote publiek en het uiteindelijk oplossen, maar sinds vandaag lopen de Europese klokken die zich ijken op de netfrequentie eindelijk weer normaal. De lichtelijke blamage voor het ENTSO-E hoogspanningsnet komt daarmee eindelijk tot een publiek einde. Of nou ja, bijna dan.

NetfrequentieHoera, de klok is weer bij de tijd. Eindelijk geven de wekkerradio, de oven en alle andere klokken geijkt op de netfrequentie weer de juiste tijd weer. Tenminste, als je die niet bij het ingaan van de zomertijd al gelijk had gezet, want dan loopt ie nu dus vier minuten voor. (Makkelijk is het allemaal niet.) Maar in elk geval, als je ervoor zorgt dat de klok nu op tijd loopt met de DCF of met een andere klok die de netfrequentie niet gebruikt, dan is het euvel nu eindelijk volledig verholpen.

Daarmee is een einde gekomen aan een kwestie die ENTSO-E lichtelijk in verlegenheid bracht: een politiek conflict tussen twee ingezeten staten (Servië en Kosovo) in het Europese gesynchroniseerde net. Zie ons artikel van begin deze maand voor wat achtergronden in deze kwestie en waarom het deze keer zo ingewikkeld was. Om het cliché maar eens te bevestigen: technische problemen zijn vlot op te lossen, maar zodra er politiek in het spel komt wordt dat terstond een heel ander verhaal.

Normaal komt het wel eens vaker voor dat de netfrequentie een aantal seconden voor- of achterloopt op het beraamde aantal cycli. Meestal lost men dat op met een geforceerde verhoging of verlaging van het Europese setpoint naar 50.01 Hz of 49.99 Hz gedurende enige tijd wanneer de afwijking meer dan twintig seconden wordt. Maar deze keer werkte dat niet. Eén van de deelnemende landen in ENTSO-E (en dus in het Europese gesynchroniseerde net) weigerde om zijn gecommitteerde aandeel in de totale productie te leveren. Andere landen moesten dat maar doen. Maar wie ervoor zou gaan betalen bleef in het ongewis: het equivalent van vijf minuten stroomproductie voor heel Europa heeft een marktwaarde van ruim vier miljoen en dat is niet echt iets wat iemand vrijwillig zomaar even lapt, zeker niet omdat er in dit geval een daadwerkelijke schuldvraag mét schuldige is die zelf koud bleef volhouden in de chicken game. En dus liep een in theorie eenvoudig handelsconflict tussen Servië en Kosovo uit de hand tot een gênante toestand voor de Europese netbeheerders en het ENTSO-E net die tot in onze Nederlandse en Belgische huiskamers te vernemen viel.

Het lijkt er op dit moment op dat Servië en Kosovo nog steeds de strijdbijl niet begraven hebben. Waarschijnlijk heeft een (consortium van) andere landen binnen ENTSO-E met enig gemopper tot nader order een aantal dagen meer elektriciteit geproduceerd om het tekort alsnog in te lopen zodat de urgentie en technische ongemakken nu zijn opgelost. Het conflict verplaatst zich daarmee van het Europese hoogspanningsnet naar het Europese gerecht. Een heel wat betere plek, maar hoe het uiteindelijk zal aflopen en wie er gaat lappen zal (jawel) de tijd moeten uitwijzen.

Afbeelding: screenshot van een grafiek van de netfrequentie in het ENTSO-E net. Het betreft een lopende meting van de afgelopen dag. Merk op dat de frequentie "altijd" een beetje zwabbert zo rond de 50 Hz, maar dat op de lange termijn het gemiddelde netjes 50.00 Hz is – of zou moeten zijn dan, want we draaiden al enige tijd 50.01 Hz om in te lopen.

01 april 2018 De afgelopen weken is er veel te doen geweest over de Europese netfrequentie. Dat heeft een oud pijnpunt van de zware industrie in Europa wakker geschud: waarom hebben we eigenlijk 50 Hz en niet het efficiëntere systeem van 60 Hz zoals in Amerika? Tijd voor een proef… in Nederland! Vandaag gaat het gebeuren, Zuid Holland krijgt de Europese primeur om te mogen testen op 60 Hz. 

Verschil 50 Hz en 60 HzIn Amerika staat er 60 Hz op het elektriciteitsnet. Dat lijkt een klein verschil, maar als je een Europese klok aansluit op een Amerikaans net zal deze bijna 14% te snel gaan lopen. Maar ook zwaardere machines lopen 14% sneller op 60 Hz. Kooiankermotoren in Europa draaien 14% langzamer dan dezelfde motoren in Amerika. Industriepompen, turbines en transportbanden lopen dus allemaal langzamer in Europa. Het betekent dat er in onze fabrieken per uur ook 14% minder productie kan worden gedraaid. Grote bedrijven balen daarvan en vestigen zich daardoor liever in Amerika. Nu ook China de positie van Europa bedreigt, moeten we maatregelen nemen om onze concurrentiepositie veilig te stellen.

Het Nederlandse netbeheer is altijd vooruitstrevend geweest: wintracks, grondkabels voor 380 kV en straks een test met een supergeleidende kabel, dus we hebben een naam. Na aanvankelijk scepsis is besloten dat in Nederland een proef wordt ondernomen om te zien wat het doet als we de netfrequentie verhogen naar het Amerikaanse niveau. De regio Zuid Holland is een ideale proeftuin omdat deze beschikt over een eigen 380 kV-ring, eigen productie (Maasvlakte) en een 1,4 GW DC-interconnectie die geen last heeft van een veranderende netfrequentie (de BritNed-kabel) en als backup kan dienstdoen als een centrale onverwacht uitvalt. Op trafostation Krimpen zal men de verbinding tussen beide ringen losnemen zodat Zuid Holland een eilandbedrijf wordt. Daarna verhoogt men de netfrequentie in de Botlek naar 60 Hertz en zal er 98 dagen intensief worden bestudeerd of de hooggespannen verwachtingen in de fabrieken en raffinaderijen worden waargemaakt.

Proefgebied voor 60 Hz vanaf 1-4De operatie zelf vereist fysiek sneller draaiende generatoren in de centrales. Daar gaat wat tijd in zitten, om precies te zijn verwacht de netbeheerder dat het in het deelnet Rotterdam ongeveer 840 seconden gaat duren voordat de nieuwe frequentie van 60 Hz is bereikt. Dat geeft ongemakken met aangesloten machines en daarom zal men deze operatie aankomende nacht naar 01 april tussen 01:40 en 02.00 uitvoeren.

Met de extra winst die dit oplevert gaat onze economische groei zo snel omhoog dat we versneld de beraamde windparken op de Noordzee kunnen plaatsen en daardoor ook binnen veertien jaar van het Gronings aardgas af kunnen. Dat is een buitengewoon mooi vooruitzicht met relatief laaghangend fruit.

Er is ook een nadeel, het betekent dat alle wekkerradio's in Zuid Holland morgenvroeg anderhalf uur te vroeg zullen afgaan als u geen maatregelen neemt. Let u dus even op als u in Zuid Holland woont achter de trafostations op de zuidwestelijke 380 kV-ring (check het op de netkaart). Morgenvroeg kunt u uw wekkerradio niet meer zomaar vertrouwen. Als u het apparaat wil blijven gebruiken moet u hem vandaag alvast anderhalf uur vooruit zetten!

Afbeelding: 50 Hz en 60 Hz in één grafiek. 60 Hz doorloopt zijn cyclus sneller en een motor die hierop is aangesloten loopt dus ook harder. Onder: de Zuid Hollandse 380 kV-ring op de netkaart. Omdat deze ring redundant is en over eigen productie beschikt, kan deze ook op eilandbedrijf draaien waardoor Zuid Holland een ideale proeftuin is.

15 maart 2018 Alweer een stroomstoring in Nederland? Net na de middag viel trafostation Leiden 150/50 kV en een deel van Sassenheim uit, waardoor ongeveer 100.000 aansluitingen op zwart gingen. Hoewel de oorzaak deze keer in het stationsgedeelte van 150 kV zat (in beheer van Tennet) en binnen een half uur verholpen was, moesten daarna alle onderstations stuk voor stuk weer worden ingeschakeld. Daar had Liander even tijd voor nodig, zodat de storing in totaal ongeveer anderhalf uur duurde.

Deelnet Leiden op de netkaartLiander? Oh oh, die zijn al aardig geplaagd door recente storingen in Amsterdam, Arnhem, alweer Amsterdam en vanmorgen op het mediapark in Hilversum. Liander krijgt nu in toenemende mate wijzende vingers op zich gericht, maar dat is niet terecht. Er lijkt er eerder sprake te zijn van overmacht en stom toeval dan een structureel probleem. De storing in Leiden bevond zich in het bovenliggende 150 kV-schakelveld van Tennet en dat kan Liander niet worden aangerekend. Laten we eens wat beter kijken naar de situatie in kwestie.

Leiden is een vrij traditioneel trafostation. Op de 150 kV-schakeltuin komen een stuk of zeven circuits binnen. Voldoende redundantie in de aanvoer dus. Ook staat er nog een kleine centrale (Eon LD12) die ongeveer 80 MW kan leveren. Het station zelf heeft een 150/50 kV transformatiestap waarna de 50 kV-schakeltuin als een spin in het web van meerdere vertakkingen naar Leiden en omliggende stadjes zit. De meeste kabels naar die omliggende onderstations zijn dubbel uitgevoerd. Graafschade zal daardoor niet altijd leiden tot uitval van zo'n station en meestal werkt zo'n soort stervormig net dus vrij goed. Behalve als er op het station zelf iets mis gaat. Juist een stervormig net met één invoedingspunt kan dan nergens anders voldoende vermogen vandaan halen en het gaat in dat geval onherroepelijk op zwart. Door ons nog onbekende oorzaak is er iets misgegaan op de bovenliggende schakeltuin van Tennet in de 150 kV, waardoor de transformators en de gehele 50 kV schakeltuin van Liander spanningsloos vielen en ook de productie-eenheid van LD12 werd tijdelijk van het net gescheiden. Waarschijnlijk heeft de storing op Leiden-150 ook de 150 kV-verbinding richting Sassenheim spanningsloos gezet, omdat ons berichten bereiken dat er ook in Sassenheim uitval is geweest. Eeveneens lijkt het onbedoeld afvallen van LD12 ook de reden te zijn geweest van het inzetten van noodvermogen later in de middag.

Het lijkt vanaf hier op een duidelijk geval van storing in de hoogspanning en dus niet in het net van Liander. Hier bij HoogspanningsNet kunnen we ons echter voorstellen dat men op het Liander HQ met een steeds zuurder gezicht achter de koffie zit. Kop op daar in Duiven, er komt vanzelf weer een dag dat er in de concessie van collega S, E of D een Arnhem powered elektrische barbecue ontstaat waarna de zaak weer gelijkgetrokken wordt.

Afbeelding: deelnet Leiden op de netkaart. We zien vanuit drie richtingen 150 kV binnenlopen en in een stuk of zeven richtingen verbindingen van 50 kV weer vertrekken. Uitval van een verbinding van 150 of 50 kV leidt dus nauwelijks tot problemen, maar als het station zelf een storing heeft is een stervormig net betrekkelijk kwetsbaar.

De HoogspanningsNet Netkaart voor je PC, browser, tablet en telefoon.

– Altijd het net op zak.

Meer info Handleiding FAQ GIS/KML

Actuele load

Waar zijn de netprojecten?

Kijk waar de netuitbreidingen zijn!
Netuitbreidingskaart TenneT
Netprojecten Elia
TYNDP Europa door ENTSO-E

Credits en copyright

Creative Commons Licentie

Tenzij anders vermeld, bevindt de content op deze website zich onder een CC BY-NC-ND-licentie.

Lees de volledige disclaimer hier.