Mast 72, 150 kV Lely – Hattem (NL)

Temperament in de polder: driemaal 150 kV aan grote zware deltamasten. De PGEM nam eind jaren zestig geen halve maatregelen om de destijds nieuwe Flevocentrale aan te sluiten.

Deze stoere deltamasten lopen in twee verbindingen vanaf de Flevocentrale naar Harderwijk en Hattem. Hier zien we de verbinding naar Hattem ter hoogte van knooppunt Hattemerbroek. De masten zijn iets breder en zwaarder dan hun evenbeelden in Noord- en Zuid-Holland, maar dat is ook logisch als we kijken naar wat ze dragen: drie circuits van nominaal 416 MVA per stuk. Daarmee behoren de beide verbindingen tot de zwaarste 150 kV-lijnen die er zijn in Nederland.

De lijnen zijn door de PGEM ontworpen, maar er werden Italiaanse constructeurs ingevlogen om ze te bouwen. Over de netstrategische achtergronden van deze (achteraf te zwaar gebleken) verbindingen kan een hele pagina worden volgeschreven, waarbij de afweging van kiezen voor het intussen vertrouwde 150 kV versus een waagstuk met het destijds splinternieuwe 380 kV de belangrijkste vraag is. Wie weet doen we dat op het forum nog een keertje, of in een verdiepingsartikel op deze site. Voor dit moment volstaan we met de constatering dat deze twintig ton zware deltamasten een duidelijk voorbeeld zijn van de reden waarom deltamasten ook wel katten genoemd worden. Een driehoekig voorkomen, twee kattenoren, een flinke snor en vanzelfsprekend nergens hondenbotjes te bekennen.