Donaumasten heb je in soorten en maten, en hun uiterlijk heeft iets gemeen met mensen: de een is wat eh.. beter gelukt dan de ander.
Voor de gemiddelde bedrijfsvoerder maakt het amper wat uit hoe je 150 kV draagt. Of je het met een tonmast, een hamerkop, een donaumast of met een dennenboommast oplost, het verschil verneem je in de controlezaal niet. Op de afdeling netstrategie vernemen ze er wat meer van omdat de ruimtelijke vorm waarin de draden hangen enige invloed heeft op de impedantie van de verbinding: een net woord voor de complexe lijnweerstand die onder andere ook wordt veroorzaakt door hoe de draden op elkaar en op de grond reageren. Maar wie veruit het meest verneemt van hoe de draden in de masten hangen zijn de pylon geeks en eigenlijk ieder ander die wel eens een blik omhoog werpt en de samenhang van lijn en landschap bekijkt.
Ook binnen het thema donaumast heb je een oneindige variatie waar je naar kijken kan op reis in Nederland en Europa. Vandaag zijn we in Brabant, waar tussen Eindhoven Zuid en Hapert deze verbinding staat. Technisch een lichte en vrij saaie 150 kV-lijn die meteen verraadt echt een kind van de jaren 70 te zijn: een era dat in hoogspanningsland niet bepaald bekend staat om de meest frivole ontwerpen. Er werden in die tijd veel 380 kV-lijnen gebouwd, maar ook verschenen er nog heel wat nieuwe 110- en 150 kV-lijnen. Waar de jaren 50 zich nog bedienden van vloeiende en soms best ingewikkelde mastlichamen en waar de jaren 60 een rationaliseringsslag maakten zonder afbreuk te doen aan een evenwichtig mastbeeld, waren de jaren 70 het toneel van relatief fantasieloze strakke lijnen. De masten uit die tijd hebben meestal puntige vormen en slingerverbanden in de torens. Deze verbinding is wat dat betreft illustratief: technisch voldoet hij prima, maar de mastdimensies, afstanden tussen de draden en de rare manier waarop de toren op het broekstuk vastzit maken dit mastontwerp niet echt ‘rustig’ aan het oog. Een beetje springerig en wat stakerig gezicht. Soms heb je zo’n lijn nodig om de complexere maar soepeler lijnen uit de jaren 60 en vooral 50 weer extra te waarderen.
