Mast 250, 380 kV Maasbracht – Dodewaard (NL)
Denkend aan Holland zie ik zware hoogspanningslijnen traag door oneindig laagland gaan.
Marsman kon ook niet weten dat er na rivieren en karrensporen later nog een hele waaier aan andere infra zou worden aangelegd. Waterleidingen, spoorbanen, snelwegen, gaspijpen, telefoonkabels en als een van de meest zichtbare in het landschap, hoogspanningslijnen. Ze kwamen in toenemende zwaarte en tot op de dag van vandaag is 380 kV het hoogste spanningsniveau gebleven in Nederland. Met toenemende infra is ook het aantal onderlinge kruisingen steeds groter. Rivierkruisingen met spoorbanen of snelwegen geven bruggen (of als je pech hebt een saaie tunnel) en rivierkruisingen met hoogspanningslijnen geven kabels, maar als je geluk hebt kan het ook bovengronds met een torenhoge kruising.
Hier zijn we bij Dodewaard, waar bijna 100 kilometer lange verbinding (99,7 km!) tussen Dodewaard en Maasbracht de Waal kruist. Dat gebeurt met twee S+36 masten, extra verhoogde steunmasten op betonnen stiepen met een ijswig aan de loefzijde van de stroomrichting. De mastkop is ten opzichte van normale exemplaren wat uitgerekt in de hoogte en breedte, maar daarbij is de onderlinge verhouding vrijwel ongewijzigd gebleven zodat het weinig opvalt. De verbinding zelf was de eerste 380 kV-lijn die Gelderland zou aandoen. Dat zou ruim twintig jaar zou blijven, veel langer dan het SEP in 1970 had gehoopt. Pas in 1991 werd de 380 kV-ring via de ‘lange weg’ door Twente gesloten met het gereedkomen van Dodewaard – Doetinchem. Inmiddels staat de lijn alweer 42 jaar fier op zijn plek en verandering is voorlopig niet op til.
