Mast 28, 110 kV Vollenhove – Lemmer (NL)

We blijven nog een maand in het westelijk deel van de IJsselmijconcessie en maken een sprongetje naar de andere kant van Vollenhove.

Daar treffen we een van de absolute klassiekers van de IJsselmij aan, een vriendelijk donaumastje dat in twee subvarianten is gebouwd en die alleen een echte kenner uit elkaar houden kan. Het enige dat vanaf een afstandje zichtbaar verschilt is de ruimte tussen de traversen, en we hebben hier te maken met de variant waarbij die ruimte het grootst is. Van deze versie zijn in een handjevol lijnen nog exemplaren aan te treffen, de versie met de krappe tussenruimte is zo zeldzaam geworden dat er slechts op twee plekken nog een paar losse exemplaren van bestaan.

We zijn dus opnieuw in de buurt van Lemmer, waar Ruben Schots deze rechtstand vastlegde in de polder. De IJsselmij stapte in de vroege jaren 50 voorzichtig en enigszins weifelend over van hamerkoppen naar donaumasten. Een donaumast is hoger, maar minder breed en ook minder kwetsbaar voor ijzel. Ook is de bliksembescherming van de fasedraden beter. Uiteindelijk ontwierp de IJsselmij een qua constructie betrekkelijk ingewikkeld, maar door liefhebbers gewaardeerd donaumastje voor 110 kV die dus in twee varianten kwam. Het aardige is dat het donaumastje zichtbaar de erfenis van zijn voorgangers draagt: de vorm van de ondertraverse is bij nader inzien rechtstreeks gebaseerd op de tweede generatie hamerkoppen, terwijl de boventraverse dingen gemeen heeft met de eerste generatie hamerkoppen.