Mast 23, 380/150 kV Mekingen – Buizingen – Drogenbos (BE)

Combinatielijnen met koppelnetspanningen zijn er in België maar nauwelijks. Wat we hier ten zuiden van Brussel zien is dan ook redelijk bijzonder.

Netbeheerder Tennet in Nederland houdt wel van het combineren van verschillende spanningen op dezelfde mastposities. Dat scheelt kostbare ruimte voor corridors. In Duitsland is Amprion daar nog een slag verder in dan Tennet, want Amprion is de onbetwiste combimeister van Europa met soms wel drie spanningen en zes circuits in dezelfde masten. Elia in België is er juist wat huiverig voor. Als er toch gecombineerd wordt, betreft het doorgaans óf (de) twee koppelnetspanningen 380 en 220 kV, óf 150 en 70 kV, maar slechts zelden combineren ze er een koppelnetcircuit met een transportnetcircuit. De reden is dat combilijnen operationele beperkingen verdubbelen kunnen: bij onderhoud of werken ben je al gauw veel meer circuits tegelijk kwijt dan wanneer de verbindingen los van elkaar zijn gebouwd. Of je dat het waard is hangt af van de randvoorwaarden zoals beschikbare ruimte voor corridors en ook van hoeveel ringen je in je net hebt.

De mast die Peter Schokkenbroek in de buurt van Drogenbos vastlegde is een van de weinige voorbeelden waar wel bewust in het mastontwerp een combinatie is gemaakt. Op deze plek is ruimtegebrek doorslaggevend geweest. Een tweede corridor voor de later geïntroduceerde 380 kV was eenvoudigweg niet te maken zodat alleen het combineren van 380 kV in een nieuwe mast boven de reeds bestaande 150 kV een oplossing bood. CPTE, de soort-van-voorganger van Elia, zal het met gefronste wenkbrauwen hebben aangezien, maar soms moet je een keer wat toegeven. Als het niet kan zoals het moet, moet het zoals het kan.